Cleopatra Jones (1973)
reżyseria: Jack Starrett
scenariusz: Max Julien
muzyka: J. J. Johnson
czas trwania: 89 min
Cleopatra Jones (Tamara Dobson) jest tajną agentką, którą w iście majestatyczny sposób niszczy uprawę maku wartą 30 mln $. Właścicielka plantacji zwaną Mamuśką jest szczerze niepocieszona poczynaniami Cleo, wysyła więc swoich ludzi by ją unicestwili.
Muzyka:
Theme from Cleopatra Jones
Wrecking Yard
Love Doctor
Airport Flight
Emdee
Desert Sunrise/Main Title Instrumental [Instrumental]
"Across 110th Street" to jeden z bardziej znanych i cenionych filmów z gatunku blaxploitation. Postały we wczesnych latach świetności był przykładem dla kolejnych produkcji. Głównym atutem filmu z pewnością jest genialna muzyka o której później. Zarówno reżyser jak i scenarzysta świetnie zadebiutowali w tym gatunku.
Cała historia przedstawiona w filmie opiera się na wydarzeniach o których mowa na samym początku. Trzech czarnoskórych obywateli Harlemu postanawia się szybko wzbogacić uwalniając się z szarego życia poprzez odbicie sporej sumki pieniędzy z rąk mafii. Pomysł dość szalony aczkolwiek udało im się przechwycić 300 tys. dolarów podczas podliczania pieniędzy przez mafię. Nie obyło się jednak bez ofiar. Mafia głęboka niezadowolona z utraty sporej sumki pieniędzy oraz straty kilku członków mafii, postanawia odnaleźć rabusiów. W rolę jednego z zabitych mafiozów wcielił się dość znany aktor Burt Young.
Całą sprawą oczywiście zainteresowała się policja. Tu pojawia się świetnie wykreowana postać kapitana Mattelli (Anthony Quinn), który nie kryje się ze swoimi rasistowskimi uprzedzeniami wobec porucznika Pope (Yaphet Kotto), który okazuje się kierować sprawą zabójstwa gangsterów.
Anthony Quinn i Yaphet Kotto
Jednocześnie mafia poszukuje sprawców napadu. W poszukiwania wysłany zostaje Nick D'Salvio (Anthony Franciosa). Szybko natrafia na trop Henry'ego w role, którego wcielił się gwiazdor filmów blaxploitation - Antonio Fargas.
Film wspaniale pokazuje trudności związane życiem w Harlemie. Trójka ubogich mieszkańców tej dzielnicy stara się poprawić swój byt poprzez kradzież. Nie jest jednak łatwo uciec mafii, która cały czas depcze im po piętach. Rewelacyjną parę policyjną zagrali tutaj Quinn i Kotto, którzy pomimo uprzedzeń rasowych wspólnie próbują rozwiązać sprawę.
Wspaniała gra aktorska i jeszcze lepsza muzyka sprawiają, że każdy szanujący się amator kina blaxploitation powinien obejrzeć tan film.
Bobby Womack oraz J.J. Johnson stworzyli niesamowity duet muzyczny, który był strzałem w dziesiątkę. Główny temat filmowy został wykorzystany m.in. w filmie "Jackie Brown", który był hołdem złożonym filmom blaxploitation. Również (ku mojemu wielkiemu zdziwieniu) temat ten został odtworzony przez Anię Dąbrowską, która zamieściła swój cover tej piosenki na swojej ostatniej płycie.
Muzyka:
Across 110th Street - Peace, Bobby Womack
Harlem Clavinette [Instrumental]
If You Don't Want My Love (Give It Back) - Bobby Womack
Hang on in There [Instrumental]
Quicksand - Bobby Womack
Harlem Love Theme [Instrumental]
Acorss 110th Street [Instrumental]
Do It Right - Bobby Womack
Hang on in There - Bobby Womack
If You Don't Want My Love [Instrumental]
Across 110th Street, Pt. 2 - Peace, Bobby Womack
Ciekawostki:
- bardzo dobre wykonanie filmu sprawiło, że w filmie można dopatrzeć się raptem dwóch wpadek. Pierwszą widzimy w scenie liczenia pieniędzy przez gangsterów. Przed wkroczeniem policjantów do pokoju, gangsterzy szybko zasłaniają pieniądze i zdejmują walizkę ze stołu, po chwili widać, że walizka z powrotem ląduje na stole a pieniądze są odkryte. Druga wpadka to popularny już kamerzysta odbijający się w lustrze około 18 minuty filmu
Willie Dynamite (1974)
reżyseria: Gilbert Moses
scenariusz: Ron Cutler
muzyka: J.J. Johnson
czas trwania: 102 min
Kolejny film z cyklu prostytutki, narkotyki, alfonsi i policja... W tym wypadku mamy do czynienia z alfonsem zwanym w środowisku Willie Dynamite (Roscoe Orman). Willie jest ambitnym alfonsem, który pragnie zostać numerem jeden wśród alfonsów Nowego Yorku. Jak każdy nienaganny alfons posiada bogatą kolekcje oryginalnych ciuchów, które zmienia kilka razy dziennie. Nie mogło zabraknąć również odjazdowej fury z obowiązkowym obiciem foteli w stylu pantery.
Ambicje Williego by zostać najlepszym alfonsem w mieście są bardzo bliskie do zrealizowania, ma kilka najlepszych prostytutek w mieście, które działają w najlepszych i najdroższych miejscach w mieście. Szczęście opuściło jednak Williego. Opuścił on "stowarzyszenie alfonsów" gdy Ci zdecydowali połączyć siły, Willie postanowił zostać niezależny i to go zgubiło. Wszedł w konflikt z jednym z członków stowarzyszenia Bellem(Roger Robinson), który utrudniał życie Williego. Nie był on jednak jego jedynym wrogiem. Cora (Diana Sands) jako pracownik społeczny zamierzała wyciągnąć spod rąk brutalnego alfonsa dziewczynę o imieniu Pashen (Joyce Walker), która miała aspiracje by zostać kimś więcej. Cora rozpoczęła więc prywatną walkę z oziębłym alfonsem. Z pomocą przyszedł jej Robert Daniels (Thalmus Rasulala - aktor znany z filmu "Scream Blacula Scream"). Na domiar złego Willie był ciągle prześladowany i gnębiony przez dwóch policjantów, którzy bardzo chcieli go zamknąć. Po długiej walce z tymi wszystkimi ludźmi, Willi stracił matkę (zmarła na zawał w sądzie), swoje prostytutki i majątek. Ostatnią osobą, która przy nim została okazała się Cora, która najwidoczniej miała wyrzuty sumienia z powodu upadku Williego. Ostatecznie Willy stał się prawym człowiekiem i pożegnał się z przeszłością złego alfonsa.
Muzyka:
Willie D.
Willie Chase (instrumental)
King Midas
Willie Escapes (instrumental)
Passion's Dilemma (instrumental)
Keep on Movin' On
Make It Right
Muzykę do filmu stworzył J.J. Johnson, który miał swój wkład podczas tworzenia ścieżki do "Across 110th Street".
Ciekawostki:
- scena głosowania podczas "zjazdu alfonsów" została sparodiowana w filmie "Black Dynamite" - film był debiutem dla Roscoe Ormana, aktor zyskał popularność później gdy udzielał głosu Gordonowizamieszkałego na ulicy Sezamkowej
