Black Caesar (1973)
reżyseria: Larry Cohen
scenariusz: Larry Cohen
muzyka: James Brown, Fred Wesley
czas trwania: 87 min
"Black Caesar" to historia Tommy'ego Gibbsa granego przez legendę kina blaxploitation - Freda Williamsona. Akcja filmu rozpoczyna się od 1953 kiedy to mały Tommy był drobnym przestępcą. Wtedy to po raz pierwszy zetknął się z McKinneym (Art Lund), który był skorumpowanym policjantem. Podczas przekazania przesyłki pieniężnej dla policjanta okazuje się, że w kopercie brakuje pieniędzy. McKinney oskarża młodego Tommy'ego o kradzież i katuje go policyjną pałką. Tommy ma dość wszechobecnego rasizmu dlatego pragnie zemsty. Dorastając w Harlemie rośnie w siłę i zdobywa coraz to większą władzę. Współdziała z lokalną mafią jednakże woli działać na własną rękę przez co rozpoczyna się wojna między gangami. Tommy kompletuje własną ekipę gangsterską, która morduję całą mafijną familie. Życie Tommy'ego nie układa się jednak przez cały czas. Miewa sporo kłopotów z McKinneym, którego w akcie zemsty za wydarzenie w dzieciństwie smaruje pastą do butów i zabija...
 |
| Fred Williamson jako Black Caesar |
Cały film przeplatany jest relacjami głównego bohatera z matką i ojcem, strzelaninami, brudnymi interesami i mnóstwem innych historii... Tommy jako bohater filmów blaxploitation miał oczywiście swoją piękną kobietę, którą (jak to często bywa w tych filmach) nie traktował za dobrze... Mowa tu o Helen (Gloria Hendry), która ostatecznie nie wytrzymuję patologicznej sytuacji rodzinnej i zdradza Tommy'ego z jego przyjacielem, który pomagał mu w interesach. W filmie pojawia się też często ksiądz Rufus, który mimo starań miał kiepską charyzmę... Księdza Rufusa zagrał D'Urville Martin znany między innymi z filmu "Dolemite" gdzie zagrał alfonsa zwanego Willie Green. Tommy, przez cały film wykazuje się władzą i siłą, mordując, bijąc przyjaciela i swoją byłą, grożąc ojcu, że go zabije. Pod koniec filmu jednak wszystko się zmienia... Tommy zostaje postrzelony i obrabowany przez nastolatków... Hmm... czy takiego zakończenia ktoś się spodziewał? Z wszechmocnego bohatera został tylko wrak człowieka, no cóż, po filmach blaxploitation można się spodziewać różnych motywów.
Pomimo braku alfonsów, prostytutek, dealerów itd film zalicza się do klasyki gatunku. Jak na swoją renomę jest jednak zrealizowany nieco niedbale. Przejścia między kolejnymi ujęciami są zrealizowane dość niespójnie, ponadto ktoś nie zadbał o "zabezpieczanie terenu" w trakcie kręcenia. Przechodnie na ulicy często chyba nie mieli pojęcia, że właśnie kręcony jest film, a spojrzenia w kamerę zdarzają się nagminnie. Poza tym faktem, film zrealizowany jest bardzo pozytywnie. Zaletą filmu na pewno jest gra aktorska w bardzo dobrej obsadzie zresztą. Film jest remakiem filmu "Little Caesar" z 1931 roku. Kilka miesięcy po wydaniu filmu powstała również kontynuacja filmu o tytule "Hell Up in Harlem".
Za rewelacyjną muzykę odpowiedzialny jest James Brown, był to zresztą pierwszy film do którego nagrał soundtrack. Swój udział miał również debiutujący wówczas Fred Wesley.
Muzyka:
- Down And Out In New York City
- Blind Man Can See It
- Sportin' Life
- Dirty Harri
- The Boss
- Make It Good To Yourself
- Mama Feelgood (Lyn Collins)
- Mama's Dead
- White Lightning (I Mean Moonshine)
- Chase
- Like It Is, Like It Was
Ciekawostki:
- w scenie w której Tommy rzuca (prawe) ucho (mimo, że uciął lewe...) na talerz, boss mafii trzyma w ręku widelec, który po chwili znajduje się na talerzu mimo iż boss nadal trzyma go w ręku
- w tej samej scenie dzieją się też dziwne rzeczy z kieliszkami od wina, które same zmieniają miejsce i napełniają się też same... eh...
- w scenie gdzie Tommy strzela do trzech kolesi w klubie widać jak są pryskani farbą imitującą krew
- tuż przed tym jak Tommy zostaje postrzelony na ulicy widać pasażera w ciężarówce, który macha do kamery...
- gdy Tommy wchodzi do taksówki po postrzale, niewidzialna ręka zamyka po nim drzwi
- magazyn Empire ulokował film na 18 miejscu na liście "20 Greatest Gangster Movies You've Never Seen* (*Probably)"
FILM (w częściach)
